وقتی رفتی بازهوا بد شد روزگار از بدی بدتر شد

وقتی رفتی آسمون تر شد گریه ابرا بدتر شد

گلها پژمردند وای گلاب اوردند شاخه هاشون زیر پا خم شد

ابرا باریدن دلا پوسیدن قفس قناری تنگ تر شد

وقتی رفتی ...

این دل دلم مرده دستمو خونده  صبح تا شب بهونه  آورده

بی خبر مونده از همه رونده  قاصدک خبر نیاورده

وقتی رفتی ....

دیگه برگرد تو دیگه بس کن ناز

دل من از غصه داغون شد

بی تو خستم درهارو بستم همه جا واسم یه زندون شد

وقتی رفتی بازهوا بد شد روزگار از بدی بدتر شد

وقتی رفتی آسمون تر شد گریه ابرا بدتر شد.

__________000_____________________v____مهربان من___

________0000_____________________777______________
______0000_______________________77777____________
____00000_____________________7777777_____________
___00000______________________777777777___________
__000000____________77777777777777777777777777777_
_0000000______________7777777777777777777777777___
_0000000_________________777777777777777777_______
_0000__00_________________77777777777777777_______
_0000__00000000__________777777777_777777777______
_000000000000___________7777777_______7777777_____
__0000000000___________77777_____________77777____
___0000_000000________777___________________777___
____00000_______0____________0000_________________
______000000__00000______000000___________________
________000000000000000000000_____________________
___________000000000000000 شب بخیر

کنار آشنایی تو آشیانه می کنم
فضای آشیانه را پر از ترانه می کنم
کسی سوال می کند به خاطر چه زنده ای؟
و من برای زندگی ترا بهانه می کنم

______

تو همسفر طلایی خورشیدی
یک باغ پر از ستاره ی امیدی
ای کاش در آن زمان که می رفتی زود
از غربت انتظار می پرسیدی

....

بیا با افق مهربانی کنیم
غم پونه را آسمانی کنیم
بیا توی نقاشی قلبمان
رز عشق را ارغوانی کنیم

***

بیا مثل مرغان آشفته هجرت کنیم
افق را به مهربانی  پونه دعوت کنیم
بیا مثل پروانه های غریب نیاز
به مهتاب شب های تنهایی عادت کنیم

******

بر گل به اشتیاق تو شبنم گذاشتند
در کوچه های عاشق دل غم گذاشتند
  تو مثل یاس پاک و سپید و مقدسی
نام مرا به عشق تو م... گذاشتند

منمو چند تا قناری با یه زندگی ساده
یه درخت بید و سایه ش همینم واسم زیاده

منمو یه آشیونه که فقط اسمشه خونه
یه نهال گل نداده همینم واسم زیاده

شده قلبم خود خونه با فضای عاشقونه
این فقط عشقه که هر روز به رگام خون می رسونه

منم و یه گلدون گل روی طاقچه ی اتاقم
شده این گلدون کوچک وسعت تموم باغم

نه گله از بیش و از کم نه گله از دل پر غم
دوست دارم همینی که هست با تموم اشتیاقم

هر گاه دفتر محبت را ورق زدی و هر گاه زیر پایت خش خش برگ ها را احساس کردی

هر گاه در میان ستارگان آسمان تک ستاره ای خاموش دیدی برای یک بار

در گوشه ای از قلب خود نه با زبان بلکه از ته قلب خود بگو

یادت به خیر ..

عاشقانه چشمهایم را می بندم و تو را در خیالم تصور می کنم

نمی دانی که چقدر خیال تو برایم لذت بخش است

از هر چیز در این دنیا برایم شیرین تر هستی

پس چشمهایم را میبندم و با تمام وجود

 احساست می کنم

آه اگر روزی نگاه تو
مونس چشمان من باشد
قلعه سنگین تنهایی
چهار دیوارش ز هم پاشد
آه اگر دستان خوب تو
حامی دستان من باشد
قلعه سنگین تنهایی
چهار دیوارش ز هم پاشد